Toggle navigation
首页
诗词年代
诗经
楚辞
乐府
古风
唐诗
宋词
宋诗
元曲
作者
古籍
百科
首页
>
唐诗
> 临江仙
上一卷
下一卷
何
暗
淡
炷
绣
犹
隔
好
红
幽
犹
妖
纤
风
纵
云
椒
潘
六
南
毛
临
处
思
蛾
香
被
照
帏
风
窗
闺
自
君
腰
流
态
雨
房
妃
宫
齐
熙
江
逐
闲
羞
斜
锦
绮
残
频
月
欲
至
倾
婉
可
迷
降
兰
娇
罗
天
震
仙
行
梦
敛
袅
茵
屏
烛
谢
影
曙
今
国
约
惜
欢
神
洞
艳
绮
子
云
不
烟
眠
筝
落
微
闻
传
步
当
心
仙
独
三
宠
胜
轻
玉
花
明
莺
金
年
不
芳
千
婵
情
暖
声
转
莲
足
妍
娟
毛熙震
临江仙
临江仙原文
南齐天子宠婵娟,六宫罗绮三千。潘妃娇艳独芳妍。椒房兰洞,云雨降神仙。纵态迷欢心不足,风流可惜当年。纤腰婉约步金莲。妖君倾国,犹自至今传。幽闺欲曙闻莺转,红窗月影微明。好风频谢落花声。隔帏残烛,犹照绮屏筝。绣被锦茵眠玉暖,炷香斜袅烟轻。淡蛾羞敛不胜情。暗思闲梦,何处逐行云。
临江仙评点
南齐天子毛熙震,其《临江仙》诗,细腻婉转,可谓繁辞隽永之作。天子之宠婵娟,六宫罗绮三千。潘妃娇艳独芳妍。椒房兰洞,云雨降神仙。纵态迷欢心不足,风流可惜当年。纤腰婉约步金莲。妖君倾国,犹自引人叹息之乎者也兮。天子如何宠爱婵娟,六宫之美令人叹为观止。尤其是潘妃,她的娇艳绝伦,独占芳华之美。椒房中散发着兰花的香气,宛如神仙降临。她的娇羞态度令人心醉,但迷恋之情始终无法满足。风华之姿可惜如今已逝,恍若金莲般婉约的身影在步履徘徊。妖君的美丽令整个国家为之倾倒,引人无限叹息之乎者也兮。此诗作者遣词造句之妙,充分展现了毛熙震的文学造诣。用字丰富多样,有文言与繁体字的巧妙融合,更增添了诗篇的古拙优雅之感。加之诗人对美丽的描绘细致入微,使读者能够身临其境感受到文中所描绘的宫廷之美。全诗流畅婉转,引发读者的遐想之情,仿佛回到了南齐的时代。总之,毛熙震的《临江仙》诗亦庄亦谐,意境优美,流露出古人对于华美宫廷风景的向往与赞美。这首诗的魅力不仅在于其文字之美,更在于能够唤起读者的情感共鸣。
毛熙震
简介
简介暂无
毛熙震
的其它诗歌
清平乐
定西番
酒泉子
女冠子
何满子
更漏子
菩萨蛮
后庭花(或加玉树二字)
浣溪沙
小重山
木兰花
南歌子(一名望秦川,一名风蝶令)
临江仙
临江仙诗句
南齐天子宠婵娟
六宫罗绮三千
潘妃娇艳独芳妍
椒房兰洞
云雨降神仙
纵态迷欢心不足
风流可惜当年
纤腰婉约步金莲
妖君倾国
犹自至今传
幽闺欲曙闻莺转
红窗月影微明
好风频谢落花声
隔帏残烛
犹照绮屏筝
绣被锦茵眠玉暖
炷香斜袅烟轻
淡蛾羞敛不胜情
暗思闲梦
何处逐行云
可能你会感兴趣
行宫
菊花
遣悲怀其三
遣悲怀其二
遣悲怀其一
赋得暮雨送李曹
秋夜寄邱二十二员外
寒食寄京师诸弟
宿桐庐江寄广陵旧游
秦中感秋寄远上人
最近文章
艺术的语言之美:剖析诗句“车如雷兮马如龙”在《富贵曲》中的意义
《山中寄梁判官》中蕴含的名句“更无尘事心头起”
鄂渚除夜书怀中明日春风又一年的赏析解读
时间的流转:诗句“何处免尘埃”在《惜别》中对岁月的诉说
来鹄《寒食山馆书情》中的名句赏析
水仙缥缈来相迎是什么意思——专业解读名句水仙缥缈来相迎
“有时峰与晴云敌”到底说了什么?
寅亮圣明经典翻译和点评
《淡黄柳·咏柳》中蕴含的名句“乍到秋时节”
西风几弄冰肌彻是什么意思——专业解读名句西风几弄冰肌彻