Toggle navigation
首页
诗词年代
诗经
楚辞
乐府
古风
唐诗
宋词
宋诗
元曲
作者
古籍
百科
首页
>
宋诗
> 缘识
上一卷
下一卷
精
物
鹤
性
宋
缘
修
外
唳
成
太
识
便
更
云
孤
宗
得
将
霄
僻
扣
和
意
爱
玄
气
自
清
关
约
闲
山
宋太宗
缘识
缘识原文
性成孤僻爱清山,鹤唳云霄意自闲。物外更将和气约,精修便得扣玄关。
缘识评点
宋太宗《缘识》一诗极富思辨之气,并特征于古拙优雅的文风,被誉为妙品之作。作诗之际,他独宠清山绿水,孤陋寡闻,因而性情孤僻。其散文亢旅公高,未易佳构之理,但凭于心意,志在自得。诗者,亦以为之乎者也兮。寂静之山,恍若道家之居所。惟有鹤唳云霄,方知其人之心志自闲。高山之巅,俨然游丝间幽光,恍若离此尘嚣。山之外,更有和气之约,使人置身其间,心境得以舒畅。故近于清机,心智趋于明察。精修深求,努力攻研之方,趋于扣玄关也。不因酒色取乐,恬适而因循。培养心性之同时,亦驾驭玄关之路,使精修值得扣门叩问。于是,生命得以得意使然,而内心充盈着鲜活的气息。之乎者也兮。宋太宗以此诗,表达其对清幽山景之钟爱以及人心和谐之向往。结构紧凑简练,仅数行巧妙交融人生哲理,展示其对修身养性之高度重视。韵律流畅,文笔简练,含有道家禅机之美。此诗不但表达了宋太宗自身的思想情绪,也寓意了自然与人心的和谐共生之境界。
宋太宗
简介
简介暂无
宋太宗
的其它诗歌
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
缘识
逍遥咏
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
缘识
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
逍遥咏
述字迴文偈七首
送赵普
太平兴国七年季冬大雪赐学士
逍遥咏
述字倒回文三首
试赵昌国
回文偈四首
回文偈二首
赐苏易简
赐苏易简
道遥咏
佛牙赞
好字拘就观字正回文
赐陈抟
赐陈抟
赐陈抟
缘识诗句
性成孤僻爱清山
鹤唳云霄意自闲
物外更将和气约
精修便得扣玄关
可能你会感兴趣
凉州曲
上西楼
虞美人
浪淘沙
醉桃源
谒金门
清平乐
鹊踏枝之一
长命女
采桑子
最近文章
专家评点“非义苟且得”
“空将泪见花”的主旨是什么?
揭秘《偷诗》中蕴含的名句“今文与古文”
“杜鹃声不哀”到底说了什么?
《暮秋感思》中蕴含的名句“何独朱颜丑”
群辩有姿语中的心境和寓意
剖析诗句“仙芝皆延年”在《游华山云台观》中的意义
明月照吾书是谁写的
“千山惊月晓”到底说了什么?
落地成埃尘——孟郊